Íèå, ÷ëåíîâåòå íà „ÀÑÎÖÈÀÖÈß ÍÀ ÔÈÐÌÈÒÅ ÇÀ ÏÐÎÔÅÑÈÎÍÀËÍÎ ÏÎ×ÈÑÒÂÀÍÅ È ÒÅÕÍÈÊÀ  ÁÚËÃÀÐÈß”, îñúçíàâàìå íàøàòà îòãîâîðíîñò çà îáùåñòâåíîòî çäðàâå ÷ðåç ðàçâèòèåòî íà ïðîôåñèîíàëíàòà õèãèåíà â Áúëãàðèÿ.  òîçè åòè÷åí êîäåêñ äåêëàðèðàìå íàøèòå îñíîâíè öåííîñòè, ÷ðåç êîåòî âúçíàìåðÿâàìå äà èçïúëíèì çàäúëæåíèÿòà è îòãîâîðíîñòèòå ñè.
Åòè÷íèÿ êîäåêñ íà Àñîöèàöèÿòà ìîæåòå äà èçòåãëèòå òóê: èçòåãëè